Als het publiek spreekt: Disney, Kimmel en de Late Night storm

26 september 2025

Een opmerking van ABC’s Jimmy Kimmel in zijn late night-show over de dood van Charlie Kirk deed Disney besluiten het programma voor onbepaalde tijd van de buis te halen, nadat kabelmaatschappijen lieten weten de show niet langer te willen uitzenden.

Het leek een klassieke machtsgreep van de gevestigde orde: kabelaars die hun licenties veilig willen stellen, een toezichthouder die onder politieke druk zou staan, en een mediabedrijf dat buigt om imagoschade te voorkomen. Maar toen gebeurde er iets bijzonders: het publiek pikte het niet. Eerder leidde de aankondiging van het stopzetten van de late night show van Stephen Colbert ook tot publieke ontevredenheid. Die situatie kreeg echter een andere lading: kijkers en collega’s schaarden zich achter Colbert en spraken hun steun uit. De gewonnen Emmy werd een symbool van solidariteit binnen de sector. Het protest was ingetogen en kreeg daarmee een heel andere dynamiek dan de storm die later rond Jimmy Kimmel zou losbarsten.

Want dit keer was het publiek op zijn zachtst gezegd ‘not amused’. Op social media werd massaal opgeroepen om Disney+-abonnementen op te zeggen. Bekende acteurs en muzikanten trokken zich terug van rode-loper-events. En zelfs vanuit ons kleine kikkerlandje deed Arjen Lubach een duit in het zakje met een satirisch filmpje dat wereldwijd miljoenen keren werd bekeken. Bovendien dreigden aandeelhouders met een rechtzaak om te achterhalen of het stopzetten van de show het gevolg was van druk vanuit de toezichthouder en kabelmaatschappijen.

Disney zat klem. Het programma weghouden betekende een mogelijke zakelijke ramp, maar terugbrengen zou voor gezichtsverlies kunnen zorgen. Toch wist het mediabedrijf met zijn beproefde storytelling de draai te maken: de show keerde terug met het sympathieke argument dat men het verhitte debat juist níét verder wilde laten escaleren.
Het resultaat? Jimmy Kimmel’s rentree werd een kijkcijferhit, mede dankzij de digitale platforms waar miljoenen nieuwsgierige kijkers inschakelden. Zijn collega-hosts maakten er vrolijk grappen over: Stephen Colbert die zijn Emmy weer kon oppoetsen en zichzelf kon benoemen tot de enige martelaar van late night. En Jimmy Fallon die in zijn uitzending zijn vader gerust kon stellen dat híj niet de Jimmy was die geschorst was.

Waar eerst de politiek en de zenders de touwtjes in handen leken te hebben, bleek uiteindelijk het publiek de sterkste stem te hebben. De vrijheid van meningsuiting kreeg een nieuwe impuls — niet vanuit de boardrooms, maar vanaf de bank in de woonkamer.